Zuhal'in Müzesi

25 Ocak 2010 Pazartesi

Fikrim Geldi: Çocukluğumda Annemin En Sevdiğim Çantası



















Çocukluğumuzda ilkokuldaki tarih derslerimiz sırasında''İlk çağlarda erkekler avcılık kadınlar toplayıcılık yapıyordu''diyerek, tarih öğretmeye çalıştılar. Şimdilerde ise ''ilk çağdan günümüze toplumların sosyo-ekonomik yapılarını Fransız devrimiyle özdeşleştirerek çözümlemesini yapın çocuklar''diyor olmalılar. Hemde İlköğretimde. Bilemiyorum artık hangisi daha kaliteli bir öğrenme sağlar.:))

Neyse ... Işte ben o zamandan bu zamana topluyorum. Kadın o zaman neyse şimdi de aynı bizim çekirdek ailemizde. :)) Bir oda tahsis ettim kendime, topladıklarımı biriktiriyorum. Kimileri bu yaptığımı anlamsýz bulsa da atmaya kıyamıyorum. Onu bulup getirdiğimden birşeyler yapıyor muyum? Hayır! Ama tasarlıyorum. Ben o tasarıları hayal ederken bile çok keyif alıyorum. Sadece düşündüğümden daha yavaş çalışıyorum o kadar. :)) Kime ne ama dimi?

Toplama işi kafa yormayı gerektirir aslında. Insanlar çapulcu der ama bu durum benim Kıvrak zekamın bir göstergesidir. :)) Şöyle ki; doğru bir kurgulama ve geleceği görme yetisi şarttır. Bazen ilk gördüğünüz anda''tamam işte bu bir zaman sonra şu olacak''. Bazen de öyle bir parçadır ki - incik boncuk, ıvır zıvır türünden-başkalarının evlerinde tutmak istemedikleri türden''nasıl olsa bir işe yarar şurda dursun ne yer kaplayacak''dersiniz. Bakmışsınız oda üstünüze yürüyor Böyle derken bir, sanki icerde bir canavar yaşıyor. Bu durum ayrıbir konu tabi ...

Annemin, benim çocukluğumda alıp kullandığı hasır bir çantayı aldım geldim geçen gidişimizde. Annem de atmıyor yani bu arada. Genetik durum:)) Bu çantayı salonuma koydum gazetelik yaptım. Bu fikri ben de bir dekorasyon dergisinde görmüştüm. Çok hoşuma gitti. Yine rutin bir''anne eşyalarını karıştırma seansı''nda hemen gözüme kestirdim.:))

Bu iş için özellikle sert duruşlu Hasır çantalar çok güzel oluyor.

Ben den kaçmaz. Toplar getiririm, hiç affetmem ...

Hiç yorum yok: