Penelope beni mimlemiş . Hayatımda ilk defa mimlendim.
Bu mimleme işine pek akıl sır erdiremesem, bloglarda gerek olmadığına inansam da bu sabah gördüm ki birinin sizi hatırlaması hoş bir duygu. Çünkü ben, insanlar beni takip etsin etmesin,beğensin beğenmesin yazmaya devam edeceğim. Mimlerle ve hediye çeklişleriyle bloglarını dolduranlara da karşıyım. Abartmamak lazım diye düşünüyorum. Ama azıcığı güzel :))
Penelope mesaj atmiş da mimlendiğimden haberim oldu. Yoksa blogger'da çok düzensiz dolanıyorum, üç hafta sonra da görebilirdim. :)) Ben de mimlediklerime mesaj atacağım :)) İnsan ya görmezlerse diye de korkuyor. Ay pek bir arsız yazıyorum, müzedeki hayalete döndüm.
Penelope ismi çok özeldir, sadakati simgeler. Buradan tekrar teşekkürler Penelope...
Gelelim hakkımdaki 7 gerçeğe...
*Aslında çok korkak olmakla beraber nedense bazen hiç olmadığım kadar soğukkanlı görünmeye çalışırım. Bunu yapmamın sebebi zor durumda olduğumda etrafımdaki insanların soğukkanlı bir şekilde hayatıma pozitif destek vermelerini istememle ilgili. Çünkü negatif insanın ne kadar sinir bozucu ve insan yıkıcı olarak göründüğünü bilirim.
*Çok fazla hayalim var ama bazen herhangi birini bile gerçekleştirmek için hiçbir çaba göstermediğimin farkına varıyorum. Hem de hiçbirinin. Bu da benim bitip tükenmek bilmeyen tembelleğimden kaynaklansa gerek. Ve cesaret eksikliği belki de. Ama biliyorum ki sadece bir adım sonrası her zaman çorap söküğü gibi gelecek. Bir gün olacak.
*Hayatım boyunca gezmek istiyorum. Gezmenin para kazandırdığı bir işim olsun istiyorum Ama ne yazıktır ki çoğu zaman bir sokak öteye bile gidemiyorum. Böyle bir işi de bulamam herhalde bu saatten sonra. Süpürgesiyle her yere gidebilen bir cadı da olsam olur.
* Uzun zamandır aklımdan geçen en renkli şey doğacak bebeğim için renkli kurabiyeler yaptırmak Nedense bu fikirden kurtulamıyorum. Evin her yerinden kurabiye taşsın istiyorum. Yemeyi çok sevdiğim için olabilir mi :))
*Bazen gözüm hiç birşeyi görmüyor. Bir evi bile tutuşturabilirim Bu halimden ben de korkuyorum. Tanrıdan sakin bir insan olmayı diliyorum.
* Bloğumda daha fazla zaman geçirmek ve aslında hayatımla ilgili her detayı yazmak çizmek, ne gördüysem paylaşmak istiyorum ama ''seçici olmakta yarar var sapıtma bu kadar'' diye konuşan biri var içimde o durduruyor beni. Ama haksız olduğunu da biliyorum.
*Ve aslında herhangi bir yazarlık kaygısı olmadan takipçi sayısı gütmeden bir yerlerden yayın yapıyor olmaktan çok zevk alıyorum. Bu tam ''kendin söyle kendin işit seremonisi'' ama olsun. seviyorum.
*Bu son, sekiz oldu biliyorum. Buraya ilk aklıma gelenleri yazdım. Ve şu an iş yerinde aklımdan geçenleri. Ne yaparsam yapayım çok düşünmeden, mantığımdan biraz uzak ve daha çok kalbimle karar verdiğimin bilincindeyim. Bu bilincimi seviyorum.
Ben kimleri mimlesem? Aklıma ilk gelenler severek okuduklarım. Ama aslında beğenip takip ettiğim yüzlerce blog var. İnanın aklıma gelmiyor şu an iş telaşından. Hadi bakalım buradan yakın.