Zuhal'in Müzesi

10 Ocak 2012 Salı

Gazozuma hap koysunlar, hapı yutayım lütfen.

Başlığa bakıp da zıvanaden  çıktığım düşünülmesin. Gerçi şu sıralar haleti ruhiyemin çok iyi olduğunu iddia edemem. Her sabah 6:30 da çalan ve 07:00'a kadar her beş dakikada  çalarak beni uyandırmaya çalışan telefonumun alarmı sayesinde sanırım artık hiç iyi değilim.

Özetle ben her sabah 08:00'a kadar uyumak istiyorum.

Bu sabah gözü açtığımda servisi kaçırmayı hayal ettim hep. O kadar güzeldi ki hayalim... Rüyalarımla karıştı sonra.

Bir baktım rüyamda servisi kaçırmışım. ''Ama olsun diyorum hiç olmazsa biraz daha uyudum.'' Öyle mutluyum öyle mutluyum ki... Halbuki servisi kaçırıp işe dolmuşla gitmek korkunç. Ama işte nasıl uykum varsa artık o rüya beni nasıl mutlu ediyor, nasıl mutlu ediyor anlatamam.Yataktan çıkınca bir umut hemen saate baktım acaba kaçırmış olabilir miyim servisi diye. Ama 3 dakika içinde servise yetişme çabalarım tekrar canlandı her sabah olduğu gibi.

Rüya işte kısa sürdü.

Bu da insan yani. Uyumaya, başka şeylere vakit ayırmaya ihtiyacı var. Ama kimin umurunda. Tıss:((

İşte bu yüzden düşündüm de, gazozuma hap koyarlar ve uyuturlarsa beni, hapı koyanları bilemem de ben uyuyarak amacıma ulaşmış olmaz mıyım? :))

Hiç yorum yok: