Zuhal'in Müzesi

23 Kasım 2009 Pazartesi

Özdemir Asaf


DÜN SABAHA KARŞI

Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum


                                 ÖZDEMİR ASAF



Bireyin kendisiyle olan daimi çelişkisini anlatan ne güzel bir şiir. Okudukça kendimi görüyorum hecelerinde. Özdemir Asaf işte...  ''Hazır Cevap  Şair''. Bana da böylesi gerekli zaten. Biz daha ne oluyor  der dururken  o çoktan açıklamış da bize bulup çıkarması kalmış bu mısraları. Kopya çekiyoruz sizin anlayacağınız.

Benim ekip de böyle birşey işte. Kendisiyle vuruşur durur. Hem de günün her saati. 

Çelişkide olmayan insan varmıdır?  Yoktur sanırım. Sadece bunu anlayamayan ya da anlayabileceği kadar kendisinin farkında olmayan insan vardır. Gece gece benim de başka işim yok mu taktım  buna. Öffffff...İnsan beyni işte gece gündüz demiyor. Adam gibi saatlerde yorsak kafamızı bazı işlere belki daha hayırlı olacak  ama yoookkk gecenin köründe zihnimizi bulandırıp uykularımızı kaçırmazsak olmuyor. Başka türlüsünü yapamıyoruz. Yapamıyoruz derken kendimi kastediyorum tabi ama birçok insan böyle biliyorum. Hatta beterin beteri var biliyorum. Ben normal sayılıyorum yani :)) Kapatalım nu konuyu derinleşmeden. Uyuyalım . Zihnimiz açılsın:))

Hiç yorum yok: