Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum
ÖZDEMİR ASAF
Bireyin kendisiyle olan daimi çelişkisini anlatan ne güzel bir şiir. Okudukça kendimi görüyorum hecelerinde. Özdemir Asaf işte... ''Hazır Cevap Şair''. Bana da böylesi gerekli zaten. Biz daha ne oluyor der dururken o çoktan açıklamış da bize bulup çıkarması kalmış bu mısraları. Kopya çekiyoruz sizin anlayacağınız.
Benim ekip de böyle birşey işte. Kendisiyle vuruşur durur. Hem de günün her saati.
Çelişkide olmayan insan varmıdır? Yoktur sanırım. Sadece bunu anlayamayan ya da anlayabileceği kadar kendisinin farkında olmayan insan vardır. Gece gece benim de başka işim yok mu taktım buna. Öffffff...İnsan beyni işte gece gündüz demiyor. Adam gibi saatlerde yorsak kafamızı bazı işlere belki daha hayırlı olacak ama yoookkk gecenin köründe zihnimizi bulandırıp uykularımızı kaçırmazsak olmuyor. Başka türlüsünü yapamıyoruz. Yapamıyoruz derken kendimi kastediyorum tabi ama birçok insan böyle biliyorum. Hatta beterin beteri var biliyorum. Ben normal sayılıyorum yani :)) Kapatalım nu konuyu derinleşmeden. Uyuyalım . Zihnimiz açılsın:))
Çelişkide olmayan insan varmıdır? Yoktur sanırım. Sadece bunu anlayamayan ya da anlayabileceği kadar kendisinin farkında olmayan insan vardır. Gece gece benim de başka işim yok mu taktım buna. Öffffff...İnsan beyni işte gece gündüz demiyor. Adam gibi saatlerde yorsak kafamızı bazı işlere belki daha hayırlı olacak ama yoookkk gecenin köründe zihnimizi bulandırıp uykularımızı kaçırmazsak olmuyor. Başka türlüsünü yapamıyoruz. Yapamıyoruz derken kendimi kastediyorum tabi ama birçok insan böyle biliyorum. Hatta beterin beteri var biliyorum. Ben normal sayılıyorum yani :)) Kapatalım nu konuyu derinleşmeden. Uyuyalım . Zihnimiz açılsın:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder